Kitap:Fasıldan Fasıla 2
Her insan hata eder. Hatayı nisbetler perspektifinde ele aldığımız zaman bu küllî hükme hiç kimsenin itirazı olamaz. “Benim hatam yoktur.” diyen işte o zaman en büyük hatayı işlemiş olur.
Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), “Âdem hata etti, evlatları da hata etti.”[1] buyururken her insanın hata edebileceğine dikkat çekmektedir. Hazreti Âdem’in hatası bir istidat olarak sanki genlerle ve irsiyet yoluyla evlatlarına intikal etmiş de, dolayısıyla da hiçbir insanın, (bulunduğu mânevî seviyeyi de nazara alarak söyleyecek olursak) hatadan kurtulması ve hatasız olması mümkün değildir. Ne var ki, her insanın, hayırlı birer hata işleyen olması da mümkündür. Tevbe ve istiğfar ise, bunun tek yoludur. Zira Allah Resûlü “Her Âdemoğlu hata işler, hata işleyenlerin en hayırlısı tevbe edenlerdir.”[2] buyurur. Bu hadis, hataları olduğu gibi hata sahiplerini de nisbetler perspektifinde ele almak gerektiği hususunu öğretmesi bakımından da ayrıca dikkat çekicidir.