Yahudiler, Kurân'ın beyanına göre kıyamete kadar zillet ve meskenet içinde olacaklardır, şu kadar ki, ilgili ayetin devamında belirtildiği gibi, bu zillet ve meskenet, insanların veya Allah'ın himayesinde olmamalarına bağlıdır. Bugün, başta ABD olmak üzere dünya devletlerinden pek çoğu Yahudileri himaye etmekte, kollayıp gözetmektedirler. Ayrıca, Üstat Hazretleri'nin yaklaşımı içinde Yahudiler bugün, muharref dinlerine sahip çıkmada, Müslümanların İslâm'a sahip çıkmalarına nispetle daha samimidirler. Bu durumda Allah da onları himaye ediyor demektir. Filistin meselesine bu gözle bakabiliriz. Yani, Yahudiler Filistin'e maddî çıkarları uğruna değil de, Beni İsrail'e ait peygamberlerin eserlerine sahip çıkma adına girdikleri için çok çabuk tokat yemeyebilir, zillet ve meskenete ma'ruz kalmayabilirler ki, Bediüzzaman Hazretleri de Kudüs'ün Yahudilerin elinde olmasına bu zaviyeden bir açıklık getirmişlerdir. 

Yahudiler ve Zillet

Devletler de, tıpkı şahıslar gibi doğar, büyür, gelişir ve ölürler. Ne yapılırsa yapılsın, tıpkı şahıslar gibi, devletlerin ölümü de önlenmez. Şu kadar ki, meselâ Sultan II. Abdülhamid gibi, dört başı ma'mur idareciler yıkılışın önünü -oksijen çadırında da olsa- geçici olarak alabilmiş ve Allah'ın izniyle devletin ömrünü uzatabilmişlerdir. Evet, bir zamanlar biz de büyük, muhteşem bir devlettik. Bayraklarımız, dünyanın dört bir yanında dalgalanıyordu. Nihayet günü geldi; tarihçilere muhteşem bir mâzî ve tükenmez bir malzeme bırakıp gittik. Gitmekle kalmadık; arkadan gelenler, bizi bu muhteşem mâzîmizle teselliye başladılar. Bari böyle devam etseydi; etmedi ve bir kısım türediler, o muhteşem mazîyi inkâr ve tezyif cihetine bile gittiler. Bizden önce de varlık sahnesine çıkanlar, sonra da yıkılıp gidenler oldu. Meselâ, Yahudiler ve Hıristiyanlar, bunlar bir dönemde insanlık adına çok çetin mücadeleler verdiler. Allah davasını insanlığa anlatmak ve kabûl ettirmek için ciddi gayret gösterdiler. Bilhassa, ilk dönem Hıristiyanları, Hz. İsa'nın saf ve samimî takipçileri, arenalarda aslanlara yem edildi; ağaçlarda sallandırıldı ve ateş dolu hendeklere atıldılar da, bütün bunlara rağmen dinlerinden dönmediler. Hatta bu uzun mücadeleler sonunda muvaffak da oldular. Nihayet Konstantin geldi ve belki de tabanın zorlamasıyla veya siyasî mülâhazalarla Hıristiyanlığı Roma'nın resmî dini olarak kabûl etti. Fakat, bu ikbâl ve safiyet döneminden sonra, Hristiyanlık idbâra başladı; sistem yozlaştı ve faziletli kimseler makam, mansıp, şöhret ve para karşılığında dize geldiler, geldiler, sonunda da yıkılıp gittiler. Bugün biz şanlı mazîdeki o muhteşem günlerimize yeniden dönmek istiyorsak, öncelikle şu gerçeği hatırdan çıkarmamalıyız: Yoksa siz, sizden öncekilerin başlarına gelenler, sizin de başınıza gelmeden cennete gireceğinizi mi sanıyordunuz?' Evet işte yol bu! Ölümlerin kol gezdiği bir yol ciddî bir mücadele ve dayanma rûhu isteyen bir yol. Evet, bu mücâdele ruhuna sahip olur ve makam, mansıp, para, şehvet.. gibi bütün dünyevî beklentilerden ve maddî hazlardan âzâde kalabilir ve neticede her şeyi Allah'a verme ve her muvaffakiyeti O'ndan bilme manâsında ihlâsa ulaşabilirsek, o takdirde o günlerin yeniden gelmesi niye hayal olsun ki? Unutmayalım, milletler, ferdlerinin yıkılmalarıyla yıkılır. Bu sebeple, ferdlerin ihyâsı, milletin de devletin de ihyâsı demektir. Her şeye rağmen istikbâle ümitle bakıyor ve şâirimizin dediği gibi, 'Vîrânelerin yasçısı baykuşlara döndüm, Gördüm de hazânında bu cennet gibi yurdu. Gül devrini bilseydim, bülbülü olurdum Yâ Rab, beni erken getireydin ne olurdu?' demiyor, o günlerin bir defa daha geleceği ümit ve azmiyle geleceğe yürüyoruz. ' 

Yeniden Diriliş

Fasıldan Fasıla 1

Merhum N. Fazıl, yazdığı Yeniçeri adlı kitapta Osmanlı askerî tarihini hep kaynayan kazan şeklinde gösterdi. Ve hassaten Yeniçeri'yi yerin dibine batırdı. Halbuki bu tip tarih değerlendirmelerinde insafı elden bırakmamak lâzım. Son dönemlerinde olmuş -keşke olmasaydı- birkaç ciğersûz hâdiseyi nazara vererek, koskoca bir tarihi karalamaya gitmemeli. Rica ederim. 600 yıllık o tarih içinde kaç tane kazan kaldırma olayı gösterebilirsiniz? Osmanlı'yı ve Yeniçeri'yi bu açıdan eleştirenler, kendi tarihlerine baksınlar. 50-60 yıl içinde 600 senede meydana gelen isyanların, başkaldırmaların birkaç katını müşahede edeceklerdir. Ayrıca, ihtisas da bu konuda gözardı edilmemelidir. Herkesin her şeyi bilmesi mümkün olmadığına göre -aslında böyle bir şey iddia eden de yok- herkes ilgi alanı, çalışma sahasına giren konularda konuşmalı, değerlendirmeler yapmalı. Ve bir şey daha ilave edeyim: Mülâhaza dairesini daima açık bırakıp, iddialı olmamalı. 

Yeniçeri ve Merhum Necip Fazıl
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
458 defa okundu.

Bölüm içi arama

Yeniçeri ve Merhum Necip Fazıl Tahmini okuma süresi: 2 dk.458 defa okundu.

Bölüm içi arama

Yeniçeri ve Merhum Necip Fazıl
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
458 defa okundu.