Efendimiz (sav) bir hadîslerinde 'Cenâb-ı Hakk'ın hicabı nurdur' mânâsında 'Hicabuhu nurun' buyurur. Yine Miraç'ta gördüğünün bir nur olduğunu belirterek 'Raeytü nuran' der. Biz burada, bu hadîslerin yorumu üzerinde duracak değiliz. Sadece 'hicap' kelimesinin tedâî ettirdiği bir hususu arz etmek istiyorum: Hicap, örtü mânâsındadır. Cenâb-ı Hakk nurunu, sebeplerle kendi arasına bir hicap ve perde edinmiştir. İzzet ve azamet öyle gerektirmektedir. Ancak bu perde, Cenâb-ı Hakk'ın önünde değil, bizim ve bütün sebeplerin önündedir. Eğer O, bu hicabı az aralayacak olsaydı bütün âlem yanar ve mahvolurdu. Cenâb-ı Hakk sıfatlarıyla muhattır ki, çok az müntehinin nazarı oraya ulaşabilmiştir. Halbuki bizler kainattaki nizam, intizam ve ahenkten menfezler açarak o perdenin verasını görmeye çalışıyoruz. Tevhidi yakalamak çok zorlu bir iştir. Çokları kitaplarda yazıldığı için ona inanır; fakat işin hakikatından habersiz yaşar.. İnanmak başka, inandığını vicdanında sezmek daha başkadır. Hâl ile keşfedilecek şeyler akılla elde edilemezler. Bunda yadırganacak bir taraf da yoktur. En basitinden, kulağın işittiğini burunla duymak mümkün değildir. Söylediğimiz prensibe, bu kadar basit bir misalle bile bakılabilse çok şey anlaşılır zannediyorum. 

Perde ve Biz

Kur'ân-ı Kerîm her meselede olduğu gibi, burada da her zaman ve zeminin idarecilerine birtakım mesajlar sunmaktadır. Birinci Olarak: Hz. Davut (as) hilafete mazhar olmuş bir peygamberdir. Hz. Süleyman da onunla başlayan bu vazifeyi devam ettirmiştir. Günümüz idarecilerinin Hz. Süleyman'ı misal alıp, teb'a ve rai (idareci) arasındaki hukuka riayet eden ve haksızlığa meydan vermeyecek bir idare sergilemeleri gerekmektedir. Bunun için de bütünüyle mülklerinde cereyan eden hâdiseleri anında görmeleri ve muttali olmaları iktiza eder. İşte Peygamberler bunu 'Nübüvvet' nuruyla gerçekleştirmişlerdir, ardından gelenler de velâyet ve kerâmetle, firaset ve kiyâsetle... Sûrenin günümüzdeki hizmet erlerine olan mesajına gelince, hizmetlerini ahenkli bir şekilde yürütebilmeleri için, ciddi bir firaset ve fevkalade bir hassasiyet ile, hizmet sahaları içinde cereyan eden hâdiselere muttali olmaları gerektiği ve yaşadıkları çağın şuurunda olmaları lazım geldiği şeklinde anlamak mümkündür. İkinci Olarak: Yine Sûre'de Hz. Süleyman'ın karıncaya, Hüdhüd'ün ve Sebe Melikesi Belkıs'a taaccüp etmeleri anlatılır. İlk bakışta buradaki insanın hayvana, hayvanın da insana taaccüp etmesinde bir tezat varmış gibi gelir. Oysa ki meseleyi değişik bir zaviyeden seyrettiğimizde, burada da bir kısım nüktelerin gizli olduğu ortaya çıkar. 

Neml Sûresi'nin Günümüze Bakan YönleriNelerdir? 

Fasıldan Fasıla 1

Bediüzzaman Hazretleri, Sovyetler için nifak şebekesi tabirini kullanır. Zira Ruslar, kurdukları düzenle insanlığı yıllarca iğfal ettiler. Buna rağmen, kendi düzenleri adına hatalar yapmaktan da kurtulamadılar. Meselâ, kendi ırklarından olmayanları yüksek seviyeli tüccar ve subay yapmadılar. Bilhassa Türkler'i büyük ölçüde hep er olarak kullandılar. İşe yaramayacak yaşlıları ya sürgüne gönderdiler veya öldürdüler. Bu tür hatalar, esir milletlerde millî duygunun doğmasına yol açtı. Her hatâ, o hatanın muhataplarını tedbirli olmaya sevkeder. Hatânın büyüklüğü nispetinde de tedbirli insan yetişir. Şef döneminin baskısı, Bediüzzaman Hazretleri gibi, daima ayakları üzerinde durabilen birini yetiştirmiştir. Biz bugünkü hâlimizle o dönemde yaşasaydık, inanın hizmet edemezdik. 

Ruslar ve Türkler
Tahmini okuma süresi: 1 dk.
348 defa okundu.

Bölüm içi arama

Ruslar ve Türkler Tahmini okuma süresi: 1 dk.348 defa okundu.

Bölüm içi arama

Ruslar ve Türkler
Tahmini okuma süresi: 1 dk.
348 defa okundu.