Kitap:Fasıldan Fasıla 2
İnsanın seçkin yanlarından biri de, onda rahmanî bir sıbğa ile hitap çiçeğinin açmış olmasıdır. İnsan bilhassa bu yönüyle diğer varlıklardan ayrılır. Aslında, onun emaneti yüklenebilmesinde de bu yönünün tesiri büyüktür. Düşünmeli ki, gök, yer ve dağların yüklenemediği emaneti o yüklenmiştir.[1] Çünkü ne gök ne yer ne de dağlar Cenab‑ı Hakk’a muhatap olacak seviyeye yükseltilmemişlerdir. Kendisinde hitap çiçeği açmayanların “benlik” emanetini yüklenmesi de mümkün değildir.