Her insanın beslendiği bir kaynak olmalı ve sık sık bu kaynağa uğrayarak kendini yenilemelidir. Aksi takdirde sessizce kurur gider de farkına bile varamaz. İnsanın kendini kontrol etmesi, çok zor bir meseledir. Onun içindir ki, tasavvufta ilk olarak nefsin bilinmesi mevzûu ele alınmıştır. Mevlânâ Muhammed İkbal tasavvufa dair yazdığı 'Esrar-ı Hodi' isimli eserinde nefsin sırlarını kavramaktan bahsederken, 'Seyr Fillâh'a ulaşan insanın, benliğin sırlarından sıyrılması şarttır' der. Keşke bir alet icat etseler de, herkes şekerini, tansiyonunu ölçer gibi manevî hayatını ölçebilse! Bu insanlığın kurtulması için çok büyük bir iyilik olurdu, insana kendisini tanıtmadan daha büyük bir iyilik mi olur? Şimdilik böyle bir şeye mâlik değiliz; yarın olacağımızı da bilemiyorum. Tekyeler, zâviyeler bir zaman bu misyonu eda ediyorlardı. 

Kalp Balansını Kontrol

Kendi kültürümüzü hatırladıkça, insanımızın Kur'ân'dan ne kadar uzaklaştığını düşünüyorum. Âlem-i İslâm'ın yıkılma sürecinde Türkiye'nin uğradığı gadre, hiçbir millet uğramamıştır. Kültüründen, dilinden her şeyinden koparılmış olan bu millet, Merhum N. Fazıl'ın dediği gibi zihinler hafıza hammalı olmuş ve o gün-bugün bir türlü dimağın, ruhun, ilhamların hakkını veremiyor. Bir de ilim adına hep, başkalarına ait şeyler fişleyip duruyoruz. Yıllardır kendi usulümüze, Kur'ân üslubumuza yabancıyız... Dolayısıyla Kur'ân ve İslâm adına bir şeyler yapacaksak, sünnete, Kur'ân-ı Kerîm'in ruhuna, Efendimiz'in (sav) getirdiği ruha yeniden dönmeli ve dirilmeliyiz. Yoksa, şimdiye kadar olduğu gibi bundan sonra da hep başkalarının ruhu ile tenasühleşmiş gibi yaşayacağız. Kur'ân kültürü, Kur'ân mealinden çok farklı bir şeydir. Bu mevzuda yalnız Arapça bilmek de kâfi değildir. Kur'ân Allah'ın kelamı ise, insan da Allah'ın ayrı bir kitabıdır, bunları birbirinden ayrı düşünemeyiz. Mevcud ilim ve mevcut kültürümüzle Kur'ân'ı takip etmemiz oldukça zor. Çünkü mevcud kültür de, ilim de Batı kaynaklı. Bu ilim ve bu kültürden yola çıkarak değil, Kurân'ın aydınlık ikliminden hareketle eşya ve hâdiselere bakarak her şeyi öyle değerlendirmeliyiz... 

Kendi Kültürümüzden Uzaklaştık

Fasıldan Fasıla 1

Kayyimlik, çok mühim bir vazifedir. Cehennem melekleri, yani zebânîler de kayyimdir. Bu vazifelerinden dolayı onlara hakaret edenin küfründen korkulur. Çünkü onlar, "Allah'a isyan etmezler ve emrolunduklarını yaparlar" beyanıyla serfiraz birer memurdurlar ve kendilerine verilen vazifeyi yerine getirirler. Bizim kayyimliğimiz, insanları ellerinden tutup, cennete doğru götürmektir. Bu yönüyle de tezyif ve tahkire değil, takdir ve tebcile lâyıktır. 

Kayyimlik
Tahmini okuma süresi: 1 dk.
472 defa okundu.

Bölüm içi arama

Kayyimlik Tahmini okuma süresi: 1 dk.472 defa okundu.

Bölüm içi arama

Kayyimlik
Tahmini okuma süresi: 1 dk.
472 defa okundu.