Kitap:Kırık Mızrap
O hülyâlı günleri bizlerle yaşayanlar,Cennet kokularının esip geldiği yerde.Duydular Sonsuz’un bestelerini duyanlar,Çelikten sadâlarla o sırlı tepelerde...
İnler hâlâ o yerler bir ulu velveleyle,Tıpkı hasretmiş gibi o günkü gül yüzlere..Şu ağaçlar, şu taşlar geliverseler dile,Ne büyülü şeyler anlatacaklar bizlere..!
Kuş cıvıltısı, yaprak sesi, insan âvâzı,Geceleri yıldızlarla söyleşen sîneler..Her yanda ayrı bir kalbi kırığın niyâzı;O yeşil vâdi hâlâ bu nağmelerle inler...
Duâyla doğrulurdu başlar sabahlara dek,Uyumamış gözlerde billûr billûr mânâlar..Buradaki yakarış semâlardakine denk;Yıllar geçse de gönlüm hep o günleri arar...
Akan çaya bakmış olsan ürperir ve dersin;O şen bakışlar hâlâ gülümsüyor dibinde..Hiç vakit fevt etmeden koşup sen de gidersin; Gidersin, hemen olmasa da günün birinde...