Kitap:Kırık Mızrap
Gelenler bu dünyaya gidiyor birer birer;Her gün ruha çarpıyor kederli birkaç haber.
Öteye inanmayan sînelerde burkuntu;Onlar için çılgınlık saklanacak tek kuytu.
Perişan dünyalarında her şey mâlihülyâ;Ruhlarında “ebediyet” bir karanlık rüyâ...
Enselerinde yokluğun o sopsoğuk eli,Hayat-ölüm iç içe çehrelerinden belli...
Bilginler, “Gitmek tabiîdir!” tesellisinde,Lâkayt olanlar, nefsin karanlık kafesinde:
Bir şey duymamak için “çakırkeyf” olmak gerek;Zavallı! Bu hezeyanla eriyip gidecek...
Zaman bir sel gibi akıyor ve durmuyor çark,Ne zaman sürpriz yapar belli değil son durak..!
İlmin o iddialı huzur tesellileri,Avutamaz cinnete kilitli delileri...
Bize göre birdir ilk varoluş, son diriliş;Bu kutlu yolculukta gâye, Sonsuz’a eriş.
Her şey Hakk’a inancın tül pembe dünyasında,Beklenen mutluluk bu âlemin arkasında...