Kitap:Kırık Mızrap
Çoraklaşmış topraklar,Kurumuş hep otlaklar
Gönlüme hüzün salarHazan vurmuş yapraklar
Kulluktan bîzâr kullarHer tarafda hortlaklar
Çevre frenkle dolduSırtlarında fraklar
Nesiller köksüz olduHakikatten uzaklar
Ülkeyi sardı ilhâdŞehâdetsiz dudaklar
Eskiye olsun inâdBaşlarında kalpaklar
Kime anlatsan bunuKalkar seni savsaklar
İlkine uydu sonuBirbirinden bunaklar
Bir çirkef çark kurulduZift zift akar ırmaklar
Oba ova hep solduYaprak döktü kavaklar
Cehâlete revac varTafra tüter çıraklar
Şanlı tarihte hasarGırtlağında tırnaklar
Gazâ bâğîlik şimdiPek hüzünlü bayraklar
Korku ruhlara sindiSu sızdıran çanaklar
Haya iffet yıkıldıHaramda hep ayaklar
Şeytan ruha takıldıHiç durmadan parmaklar
Düşünceye “elveda”Zonklamayan şakaklar
Millet kökünden cüdâAntik oldu sancaklar
Gericilik bir yaftaİnsanlıktan ıraklar
Kitaplar artık raftaGüvelenmiş yapraklar
Hürler köleden beterMüflis dolu sokaklar
Çökmüş sarayı hanıKulübede konaklar
Nerde izzetten eser..?Kızarmıyor yanaklar
Rüzgar aldı her yanıBunu kıyamet paklar.