Ufuklar sisli, yıldızlar süzgün, ay buğulu, Ölgün bakıyor muhteşem kehkeşan öteden. Gözlerim birkaç asırlık hicranla dopdolu, Kulaklarımda hasret nağmeleri her telden. 

Her gece bin bir duyguyla etrafı süzerken, Ümit-inkisar arası ve hep yapayalnız; Ne çığlıklar duyarım böyle yalnız gezerken, Çevre alaca karanlık, dört bir yan ıpıssız...

Yağar gönlümün enginliklerine hep hüzün, İçerim bazen gözyaşlarımı sessiz sessiz;Peltekleşir hislerim, dili tutulur sözün,Sesler dinlerim ruhumdan güftesiz, bestesiz. 

Bir de kalbimin ritmi inkisarla vurunca, Salarım kendimi en uzun ağlamalara..Ve ne hafakanlar yaşarım gece boyunca, Dökerken içimi kapkaranlık kuytulara. 

Söyleyin güneş ne zaman doğacak acaba!.Gece sürüp gidemez şafak söktükten sonra.!Bir deyin, yağmur ne zaman yağacak acaba!.Kar-buz böyle kalamaz cemre düştükten sonra..!



UZAYAN BİR ŞAFAK SONRASI

Gölgesine pervaneler koşar kudsîlerin,Sîneleri güneşin taç tabakasına denk..İnim inim ve güvercin kalbi gibi ürkek,Cennetler kadar şirin, sonsuzluk kadar derin;Gölgesine pervaneler koşar kudsîlerin.

Bir ayna gibi parıldayan çehrelerinde,Öteden esip gelen nur hüzmeleri çağlar.Bin râyihayla eser iklimlerinde rüzgâr;Sonsuz sükûna erer insan çevrelerinde..Bir ayna gibi parıldayan çehrelerinde.

Hayat üfler geçerler geçtikleri her yere,Avuçları içinde toprak altın kesilir..Şeker-şerbete döner dudaklarında zehir.Ve en başta kapı aralamış sînelere,Hayat üfler geçerler geçtikleri her yere.

Sözleri Sonsuz’un çerağları gibi pâr pâr,Ufuklarında bulut, bulutlar da yüklüdür..Sînelerinde mağma, mağmalar köpüklüdür,Söyler, söz cevherinden çeşmeler akıtırlar,Sözleri Sonsuz’un çerağları gibi pâr pâr.

Büyülü soluklarıyla gebe kalan zaman,Bir kutlu doğum sancısıyla hep kıvrım kıvrım..Bu kutlu vilâdet benim beklenen baharım!Işığını, rengini hep ötelerden alan,O büyülü soluklarla gebe kalan zaman.



KUDSÎLER

Kırık Mızrap

Bahar bir amansız kar-buz içinde,Her ufukta masmavi bir aydınlık.Hülyâlarımız var Çin’de, Maçin’de,Gözde uzaklık, gönülde yakınlık.

Hedef tâ Kafdağı’nın arkasında,Dere, vadi şâhikaya yol olmuş;Yolda şafak şölenleri ardarda,Işık atakta, zulmetse yorulmuş...

Aşılmaz rampalar iniş ufuklu,İnişlerse geçit vermez sarp yokuş;Boş sandığın, umman gibi dopdolu,Umman görünenlerse sığ ve bomboş.

Saf yağmurla kara çamur iç içe,Kuru balçık bir dirilişe gebe;Karanlık nurların alnında peçe,Işıklar yağıyor açık her kalbe.

Gerçi poyraz az serince esiyor,Tülleniyor sık sık acı bir melâl;Ama sürprizler de nefes kesiyor,Yeniden iç içe yıldız ve hilâl...

Zaman altın çağlar gongu vuruyor,Her ses âdeta bir ikbal bestesi;Devran gerçek eksenine yürüyorHer bucakta Hızır, İlyas nefesi.

Arkada kırık kalbler var hüzünlü,Bahar gelsin, güller açsın dilerler.Aşkla gerilmiş, hizmete gönüllü,Oturup kalkar, “Allah” der inlerler...



ZITLIKLAR UFKU
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
249 defa okundu.

Bölüm içi arama

ZITLIKLAR UFKU Tahmini okuma süresi: 2 dk.249 defa okundu.

Bölüm içi arama

ZITLIKLAR UFKU
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
249 defa okundu.