Yorgun gözlerle yaşanan bir solgun macera, her yanda yaprak sesi;Çarpar kulaklara poyraz gibi ara ara,bir hazan mûsıkîsi.

Ağlar bütünüyle bahar şi’rinin gülleri,renklere tasa yağar.Sessiz bir melâl sarar koylarda bülbülleri,mâtem söyler notalar.

Hüzünle buğu buğudur artık şadırvanlar,sular rikkatle damlar.Ve kısar nâzenin boyunlarını kuğular,gezer baharı arar.

Ovalar yasla inler, dağlar hicranla ağlar;her ses bir ölüm şi’ri..Mavi, yeşil, pembe, turuncu karalar bağlar;inim inim her biri..

Biten ömürlerin son dakikaları gibi,her çığlık bir “elvedâ”!Derince bakılsa görünür dünyanın dibi,o ne ürperten edâ.!

Sonra yaz-bahar füsûnlu bir hâtıra olur,gömülür hülyâlara;Hülyâlar ümitleşir, vicdanlarda duyulur;yol olur verâlara...

Bekâ, bu fânilik hissi içinde gelişirve gider sonsuzlaşır;Mantık bu büyüyle âdeta uhrevîleşir,ilhamlara ulaşır.

Duyar insan ölümün sihirli sükûtunu,çözülür problemler;Görünür herkese yürüdüğü yolun sonu,irkilir ve emekler...

* * *

Gömülse de hisler yok olmanın melâline,iman ufuklar açar; Ve yutkunup ağlasa da kendi zevâline,bekâ ışıklar saçar...

Düştüğünde tohumlar gibi düşer toprağa,hazırlanır bahara.. Sonra koşar Firdevs’e ulaştıran durağa,Cennet içinde Yâr’a...

Hissetmeden asla ne bir acı ne bir sızı,gelinler gibi aziz;Köpürür duygularında ötelerin hazzı,sonsuzluk gibi leziz.

Sonbahar bir ak doğuşun şafak emaresi,arkasında gündüz var;O hazan boşluğunda tın tın ümidin sesi:ve az ilerde bahar..! 



HAZAN

Gözyaşları damla damla mısralaşan şiir,Sevincin-kederin, ümidin-ye’sin nağmesi.Bazen hicranla yanar insan, mum gibi erir..Ve gözyaşlarına dönüşür soluğu, sesi.

Bazen çocuklar gibi coşar, sevinçle ağlar,Görünce dört bir yanda tüllenen şafakları..Bazen âdeta bir kor ciğerlerini dağlar,Kaplayınca zulmetler, kederler ufukları.

Gözyaşları ateşleri söndüren bir iksir,Cehennemlere karşı yırtılmayan bir sera..Ve gönüldeki mânâlar onlarla yeşerir,Onlarla Cennetlere döner bütün bir verâ...

Yaş döken gözler, serhaddeki gözlere denktir;Görmez gayyâları Allah için ağlayanlar.İçten ağlama kalb sadakatine mihenktir,Anlar bunu ancak gönlünde Hakk’ı duyanlar...

* * *

Gönlüm her zaman bir gamlı haberle buğulu,Uçup gidiyor sevdiklerimiz birer birer.Hislerim buruk, gözlerim yaşlarla dopdolu,Bir bir gelmeler, bir bir gitmek içinmiş meğer..!

Hayat her zaman zahmet yaş varınca elli beşe,Sararıyor arzu ve emeller yaprak yaprak;Sistemler açılıyor birden meçhul inişe,Ve az ötede hislere çarpıyor son durak...

Ufukta hem bir kanlı şafak hem de sonsuz nur,Mü’minler durmadan yürüyor hep O’na doğru;Sonra, ak-kara, va’dolunanlar eder zuhûr,Bazıları zift gibi, bazıları dupduru...

Şimdi pürmelâl ellerim arasında başım,Ümit çiçeklerimde kırağı endişesi;“Son”un, bilmem ne kadar yakınına varmışımAzrail’le söyleşir gibi ruhumun sesi...

Herkesle beraber yürüyoruz öbek öbek,Salmışız kendimizi ukbâ mûsıkîsine;Ruh sonsuza doğru pervaz eden bir kelebek,Kaptırmış kendini zevâlin en nefisine...

Tıpkı bir ney gibi bütün ömür boyu zâr zâr,Ne gurbeti biter, ne gurûbu hiçbir zaman.Mecnun gibi hep ağlar dolaşır O’nu arar,Gözleri hicranla dolu, gönlünde hafakan...

* * *

Ağla gözlerim ağla, ırmaklarda gün dönsün!Ağla, vâdiler Nil, dağlar “Tûr-i Sînâ” olsun!Ağla ki, İbrahim’i saran ateşler sönsün!.Ve yeşeren asâ ile sihirler bozulsun.!

Şak şak olsun “Kafdağı”, hayat suyu fışkırsın!Dirilsin ölüler gözyaşı kurnalarında;İradenin kollarındaki zincir kırılsın..Görünsün yeni fecrin ışıkları ardarda..!



GÖZYAŞLARI

Kırık Mızrap

Ötelerin gülücükleri gibi damlalar,Dolaşır, ayrı düştüğü deryaları arar.

Ses verir ud telleri gibi inceden ince,Yerin solukları duyulur yağmur deyince…

Bir şiiri meşk ediyor gibi fasıl fasıl,Süzülür beyaz kelebekler gibi muttasıl...

Hep bir mûsıkî ritmiyle kulaklarda çağlar,Sanırsın gökler coşmuş da çemenlere ağlar.

Her damla veda eder semâvî hayatına,Sonra döner ummanla coşan kâinatına.

Toz-toprak lâl kesilir ve durup onu dinler;Sarı, yeşil, pembe çiçekleriyle bahçeler.

Yağmur mûsıkîsiyle dirilir birer birer,Her damlayla yere âdeta bir melek iner.

Gözlere gelip çarpan nakış nakış damlalar,Bu sihirli armonide tüllenir verâlar.

Gökler güler ve tebessümler yağar her yana,Duyar bu semâvî şi’ri herkes kana kana..

Yükselir bazen dağlar cesâmetinde buhar,Yerde yeşili, maviyi, turuncuyu arar...

Her zaman hususî bir lezzetle iner yağmur,Cennet kokusu gibi duyulur buhûr buhûr.

Siner her yana ruhları saran bin râyiha,Toprak hayatla tüter, çiçekler kalkar şaha...

Erer bir tatlı rahata bütünüyle varlık,Ve sezilir öteye açılan bir aralık...



YAĞMUR MÛSIKÎSİ
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
293 defa okundu.

Bölüm içi arama

YAĞMUR MÛSIKÎSİ Tahmini okuma süresi: 2 dk.293 defa okundu.

Bölüm içi arama

YAĞMUR MÛSIKÎSİ
Tahmini okuma süresi: 2 dk.
293 defa okundu.