Kitap:Dua Ufku
Söyler Seni yüz bin dil ile dağlar, dereler,Her yanda tül tül esmâ ve sıfâtın görünür..Duyunca adını her gönül ürperir-inler,Çehreler büyülü bir mehâbete bürünür...
Vücudun aynasıdır varlık bunda şüphe yok;Her canlıda Cemâlinden bin bir edâ gizli;Münkirlere olmasa da mü'mine şahit çok:Gördüğümüz her şey âdeta lâhut benizli...
Füsunlu ışığın gerçi her simada ayân,Bunu güzelliğine âşinâ olan görür.Renkler, şekiller, sûretler Seni anar her an;Seni anar insanlar, anar ve Sana yürür.
Tesbih etmeyen var mı Zâtını bu cihanda?Bütün eşyâ Senin şem'ine pervane döner;Vuslat duygusu her sînede bir kara sevda,Kara sevdalı olmak bile pâyeymiş meğer..
Bırakma hicranlara açık tahtımla beni!Lütfedip vuslatınla rûhumu âbâd eyle!Yakma ikbal bilmeyen kara bahtımla beni!Bir nîm-i nigâhla olsun gönlümü şâd eyle!
Gönder ışığından rûhuma sönmeyen bir nûr!Zuhûl etmeyeyim gayrı varlığından asla;Ne olur insin artık mahzun gönlüme huzûr,Kalmasın va'dinin is'âfı bir başka fasla..!
Sızıntı, Mayıs 1996, Cilt 18, Sayı 208